یک لمس کافیست
تا میوهی رسیده
از شاخه جدائی کند
بهار دوم کافی است تا ابر
از سرنوشت خویش خبردار شود
سیبی یا خیال سیبی
تا شاخه،
شهوت زنانهی خود را آرام سازد
صخرهای یا حسرت صخرهای
برای آن که چشمه،
جوشیدنِ در راهِ خود را بیاموزد
ستارهگانی صبرشان بهسر رسد
تا ماه آغاز بیداری را خبر دهد
گُلبرگی یا نجوایی از غنچه
تا ماه خرّم شود
احتمالاتی چنین کافی است
تا دل
وظایف تنانهگی را دگرگون کند
امّا من میگویم
یک شب، آغوشی از عشق
کافی است
تا زن باشم
که زیبائی را امضا کنم
جمانه حداد
https://www.facebook.com/didar.didareto
