شکاف در ماه

 

 خيره می‌شود

در خم شکاف شيرين ميان‌ران‌هايم

به آب حيات می‌انديشد

و لبانش را به نشانه‌ی اشتياق می‌مکد

!!چه کودک است و چه خام

انسان هرگز بالغ نمی‌شود

من اين‌را از ولع لب‌های تشنه شنيده‌ام

و زبان کنجکاو هوس

که شکاف ميان ران‌هايم را

شيرين‌تر از شير مادر می‌مکد

با خواهش خونی خود هم‌زاد است

و عشق‌را در پسينگاه ِ تن می‌جويد

پس با هر نزديکی از من دورتر می‌شود

نه، انسان هرگز بالغ نمی‌شود

من اين را در دغدغه‌های هوسناک مردان ديده‌ام

چنين است

که شکاف ميان ران‌های زن

گلخندی می‌شود از شکوفه‌های جوانی

در روياهای مردانی‌که عشق‌را در بستر هم‌خوابه‌گی تفسير می‌کند

وافریادا زعشق  !! وافریادا

لاله ایرانی