کسی نمی‌داند

 

کسی نمی‌داند 

تو از کجا آمده‌ای

چرا خطوط تنت 

این همه مرموز است

که سایه‌ات در سایه‌ام محو می‌شود

و سقف در تکان شانه‌های‌مان بالا می‌رود

زیر پوستت چه می‌گذرد

و هوس با رنگ چشم‌هایت چه می‌کند

کسی نمی‌داند که شب

چگونه در بخار نفس‌های‌مان 

ساخته می‌شود

دست‌هایت چرا از کمر محاصره‌ام می‌کنند

و ماه چرا می‌آید

درست بالای بستر ما می‌ایستد.

مانا آقائی